Νεραιδοιστοριες...

Ήταν καλοκαίρι του 2007, είχα βγεί για ποτό με τις φίλες μου,κάποια στιγμή κουραστήκαμε(όπως οι περισσότεροι φαντάζομαι) και αποφασίσαμε να φύγουμε!!! Να σας πω την αλήθεια εκείνο το βράδυ ήταν ιδανικό για τη βόλτα που προανέφερα!!! έτσι, αποφάσισα να κάνω έναν περίπατο πριν επιστρέψω στο σπίτι μου!!
Στην αρχή σκέφτηκα να κάνω έναν περίπατο στη μισο άδεια πόλη της Λάρισας, κάτι όμως με τραβηξε και έκανα αυτον τον περίπατο στην καινουργια γέφυρα του Πηνειού… Καθώς προχωρούσα και ήμουν απόλυτα συγκεντρωμένη στους ήχους, ολομόναχη πάνω στη γέφυρα, άκουσα μια γυναικεία φωνή να με φωνάζει με το όνομα μου!! φώναζε συνεχώς!! σα να ζητούσε βοήθεια!! στην αρχή γύρισα και κοίταξα μήπως είναι κάποιος γνωστός μου, όμως τίποτα..

Oι μοναδικοί που ήμασταν εκείνη τη στιγμή στη γέφυρα ήταν, τα φώτα της γέφυρας, το ποτάμι, τα δέντρα και εγω.. δεν μπορώ να πώ οτι φοβήθηκα, μπορώ όμως σΊγουρα να πώ οτι στεναχωρήθηκα!!! χωρις κάποιον ιδιαιτερο λόγο.
Η φωνή ηταν τόσο βαθιά, η χροιά της απλώς υπέροχη, μαγευτική, μια φωνή που ειλικρινά δεν έχω ξανα ακούσει..
Την επόμενη μέρα, συζητούσα με μία φίλη μου αυτό το συμβαν και στην παρέα μας ήταν και μία κυρία.. μόλις άκουσε την ιστορία μου χλώμιασε! και μου λέει.. “γλυκιά μου θα σου πω κάτι”.. θα έλεγα πως το προσωπό της είχε αλλάξει 100 χρώματα!! στην αρχή δίσταζε αλλά στην πορεία έκανε την αρχή…
“Γλυκιά μου, ξέρεις.. υπάρχει ένας μύθος για τον Πηνειό της Λάρισας, εσύ είσαι μικρούλα και ίσως δεν τον έχεις ακούσει ποτέ.. λέγεται, ότι στον Πηνειό ζούσανε νεράϊδες και μάλιστα ήτανε πολύ όμορφες και πολύ καλές.. φορούσε ένα μαντήλι η κάθε μία στο λαιμό της (δεν θυμάμαι εαν ήτανε γυμνές- αυτό δεν το θυμάμαι 100%-).
Ακουγότανε πως αν καποιος καταφέρει να πνίξει με το μαντήλι τη νεράιδα ή να της το κλεψει θα γίνει πάμπλουτος.. Τελικά υπήρξανε άνθρωποι οι οποίοι καταφέρανε να το κάνουνε.. Από τότε οι νεράϊδες είναι εγκλοβισμένες σε αυτό το σημείο και ζητάνε βοήθεια απο άλλες νεράϊδες!!είσαι πολύ τυχερή το ξέρεις?” μας κέρασε τον καφε και εφυγε σαν αερικό..
Ομολογώ οτι μόλις τελείωσε την ιστορία της είχα βουρκώσει!!! εκεινη την ώρα κατάλαβα γιατί δεν φοβήθηκα αλλα στεναχωρήθηκα!!! μπορώ να πω πως απο εκείνη τη μέρα έγινα άλλος άνθρωπος!! είμαι θετική και κάθε φορά που περναω απο το σύγκεκριμενο σημείο “χαιρετάω”!! Ελπίζω να τη βοηθάω με τα “λόγια μου” και το χαμόγελό μου!!!