Η αδελφή ψυχή είναι ο άνθρωπος στον οποίο, όχι μόνο βρίσκεις την απόλυτη ολοκλήρωση σε πνευματικό και σωματικό επίπεδο αλλά όταν και ο άλλος έχει ακριβώς την ίδια εντύπωση μ’ εσένα. Ο ιδανικός σύντροφος και η αδελφή ψυχή είναι δύο έννοιες πολύ κοντινές αλλά και πολύ διαφορετικές.
Ο ιδανικός σύντροφος πληρεί όλες τις προϋποθέσεις για μια όμορφη ζωή γεμάτη αρμονία, αγάπη και συντροφικότητα. Η εξέλιξη της σχέσης συσχετίζεται στην καθημερινότητα, στην ανάπτυξη κοινών γούστων, στην αμοιβαία κατανόηση και συμπαράσταση.
Η αδελφή ψυχή πληρεί όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις, συν το ότι η εξέλιξη της σχέσεως συνεχίζεται στο πνευματικό επίπεδο. Πέρα από τα χαρακτηριστικά του ιδανικού συντρόφου, δύο άνθρωποι που πορεύονται μαζί στη ζωή, έχουν την ευκαιρία να ανεβάσουν την σχέση τους σε άλλα επίπεδα, βοηθώντας με αυτόν τον τρόπο, μεταξύ άλλων, και στη συλλογική δόνηση του πλανήτη. Το ταξίδι για την αναζήτηση της αδελφής ψυχής μας έχει ως αποτέλεσμα, με γενικές γραμμές, να κάνουμε μια σκέψη-αναζήτηση σε πράξη-δημιουργία.
Είναι πολλές εκείνες οι φορές που όμορφες σχέσεις του παρελθόντος γίνονται πρότυπο ζωής. Κυρίως σε νεαρότερες ηλικίες όπου όλα είναι ιδανικά, και η διάθεση είναι απαλλαγμένη από στεναχώριες και σοβαρούς προβληματισμούς. Από την μία η ιδανική ομορφιά που μπορεί να συναντήσαμε σε έναν άνθρωπο, ο όμορφος χαρακτήρας ή μια περίεργη ιδιοτροπία που αγαπήσαμε, όλα αυτά συνθέτουν εν πρώτης την εικόνα του ιδανικού συντρόφου.
Αν για κάποιον λόγο αυτή η σχέση δεν κράτησε, τότε σίγουρα πρέπει να ψάξουμε το θέμα πιο βαθιά και να αναρωτηθούμε πριν βγάλουμε οποιοδήποτε συμπέρασμα. Το θέμα για το αν ήταν η αδελφή ψυχή μας το αποκλείουμε, καθώς είναι αδύνατον βάση του συμπαντικού νόμου δύο απόλυτα μισά να βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο και να μην είναι μαζί. Και απαραίτητη φυσικά προϋπόθεση είναι να νιώθει κι ο άλλος τα ίδια αισθήματα με εμάς.
Αποκλείοντας λοιπόν το θέμα της αδελφής ψυχής, φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν ο ιδανικός μας σύντροφος. Όμως μπορεί για μας να ήταν αλλά για εκείνον να μην είμαστε εμείς. Το γεγονός ότι για κάποιον λόγο υπήρξε χωρισμός δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ρίξουμε το φταίξιμο σε κανέναν. Όποιος και να ήταν ο λόγος, μερικές σχέσεις δεν είναι προδιαγεγραμμένες να γίνουν όπως και άλλες είναι να αντέξουν ακόμη και στις πιο αντίξοες συνθήκες. Για να έφτασε λοιπόν αυτή η σχέση στον χωρισμό, δεν ήταν γραφτό να ολοκληρωθεί.
Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να πάρουμε απόφαση ότι η ζωή συνεχίζεται και να απαλλαγούμε από αυτό το «φάντασμα» του παρελθόντος. Σίγουρα στη σχέση που θρηνούμε είχαμε βρει όλα εκείνα τα στοιχεία σε αυτό που θεωρούμε «ιδανικό σύντροφο» αλλά κράτησε η σχέση, είτε γιατί ο άλλος δεν ένιωθε το ίδιο είτε γιατί δεν ήταν γραφτό να συμβεί για πάρα πολλούς λόγους.
Είναι σημαντικό να απελευθερώσουμε αυτή τη σκέψη από μέσα μας γιατί σίγουρα αποτελεί μια μεγάλη άγκυρα που μας τραβάει προς τα κάτω. Και το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνουμε είναι απλά να δεχτούμε ότι αυτό που μας φαινόταν ιδανικό στην πραγματικότητα δεν ήταν. Μπορεί να κατέληγε τελικά αυτή η σχέση σε διαζύγιο και με παιδιά ή ο σύντροφος τον οποίο τόσο εξιδανικεύσαμε να άλλαζε δραματικά. Κι εσείς θα υποφέρατε ακόμη περισσότερο βλέποντας το «είδωλό» σας να τσακίζεται και να παραμορφώνεται και στην χειρότερη να νιώθετε και υπεύθυνος γι’ αυτό.
Θέστε το εξής ερώτημα στον εαυτό σας: «θα προτιμούσα να ριψοκινδυνέψω αυτή τη σχέση ή να φυλάξω αυτή την εντύπωση σαν μια όμορφη ανάμνηση που μου έμαθε ότι το ιδανικό είναι κάτι που τελικά μπορώ να το πετύχω;»
Αφήστε να φύγει αυτή η σκέψη και η βαθιά προσευχή θα βοηθήσει σίγουρα ακόμη περισσότερο. Κινδυνεύετε με το να μετατραπεί αυτή η σκέψη σε εμμονή και να «γλιστρήσει» μέσα από τα χέρια σας ο άνθρωπος της ζωής σας που πιθανά να συναντήσετε στον δρόμο σας.
Καταστάσεις που έχουν κλείσει από την μία μεριά πρέπει να κλείνονται και από την άλλη γιατί χωρίς να το θέλετε, «δεσμεύετε» έστω και με τη σκέψη τον ιδανικό σύντροφο τον οποίο θεωρούσατε πως είχατε βρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου